آزمایش اتم سازی
مقدمه پروژه
مه آلود شدن / رطوبت ، رطوبت مواد فرار است که از قطعات داخلی خودرو و مواد روی شیشه منتشر می شود. مواد تزئینی داخلی خودرو ، مانند چرم ، پلاستیک ، پارچه,و چسب هایی که برای مواد چسب دهنده استفاده می شود، همه حاوی مواد فرار هستند. مخصوصاً در معرض نور خورشید، دمای داخل ماشین افزایش می یابد، که این فرار را تشدید می کند.گازهای فرسوده بر روی پنجره ها یا شیشه های جلو ماشین ها فشرده می شوند، که باعث ضعف دید می شود و بر بینایی راننده و ایمنی رانندگی تأثیر می گذارد. برخی از مواد فرار نیز می توانند بر سلامت رانندگان و مسافران تأثیر بگذارند.برای کنترل معقول تولید مواد فرار، لازم است آزمایش های مهابی روی مواد مورد استفاده برای داخلی خودرو انجام شود. مواد با مقادیر مهابی بالاتر از شاخص های استاندارد برای داخلی خودرو استفاده نمی شود.
دامنه محصول قابل استفاده
آزمایش اتم سازی برای ارزیابی تبخیر اجزای فرار خودروها، هواپیماها و سایر مواد داخلی در دمای بالا مناسب است.مانند قطعات پلاستیکی داخلی خودرو، پلی اورتان، نساجی، چرم، چسب، پارچه های غیر بافته، استومرهای ترموپلاستیک و سایر مواد.همچنین می توان از آن برای اندازه گیری پدیده مه شدن در دمای بالا لامپ های آرگون در جلوی خودرو استفاده کرد.
روش تشخیص
در حال حاضر، بسیاری از استانداردهای آزمایشی بین المللی و داخلی برای مواد داخلی خودرو وجود دارد. این استانداردها شامل مجموع سه روش آزمایش هستند: روش درخشش، روش گرانمیتریک،و روش مه.
روش درخشش: گاز تبخیر یافته در هنگام گرم کردن نمونه در فنجان مه آلود در صفحه شیشه ای با دمای پایین فشرده می شود.با مقایسه و محاسبه ارزش درخشش صفحه شیشه ای قبل و بعد از تهویه، مقدار مه شدن نمونه را می توان بدست آورد.
روش مه: گاز تبخیر یافته در هنگام گرم کردن نمونه در فنجان مه، بر روی صفحه شیشه ای با دمای پایین فشرده می شود.با مقایسه و محاسبه مقدار مه شیشه ای قبل و بعد از تهویه، ارزش مه نمونه را می توان بدست آورد.
روش گرانشی: گاز تبخیر یافته در هنگام گرم کردن نمونه در فنجان مه آلود بر روی ورق آلومینیوم با دمای پایین فشرده می شود.با وزن کردن تغییر وزن ورق آلومینیوم قبل و بعد از تهویه، وزن محصول اتم سازی و تهویه نمونه را می توان بدست آورد.
مرجع استاندارد
در دهه ۱۹۷۰، برخی از تولیدکنندگان بزرگ خودروهای اروپایی شروع به مطالعه ویژگی های مه آلود شدن قطعات داخلی خودرو کردند. در اوایل دهه ۱۹۸۰،کمیته تهیه استاندارد خودرو آلمان و کمیته تهیه استاندارد مواد کامپوزیت به طور مشترک یک گروه کاری "مه" را برای مطالعه ویژگی های مه تشکیل دادندتحقیقات سیستماتیک در مورد روش های آزمایش و قابل تکرار روش ها انجام شد.و استاندارد مربوطه DIN75201 "تعین ویژگی های مه زدن شیشه جلو از مواد تزئین در وسایل نقلیه موتور در سال 1992 منتشر شد".

بعدش، the American Society of Motor Vehicles Engineers and the International Organization for Standardization made some modifications based on DIN75201 and promulgated relevant standards ISO 6452 and SAE J1756با توجه به استانداردهای بالا، the world's major automobile manufacturing companies have promulgated enterprise standards for fogging properties and have put forward relevant requirements for the fogging properties of automotive interior parts.
لطفاً جدول زیر را برای استاندارد های مختلف و روش های آزمایش مربوطه ببینید.

استاندارد

نام کامل
روش های اندازه گیری
فولکس واگن PV3015
"تعین اجزای فشرده شده"
روش گرانشی
فولکس واگن PV3920
"تعین ارزش مه مواد داخلی غیر فلزی"
روش مه
تویوتا TSM0503G
"تعین اجزای فشرده شده" روش درخشش، روش گرانومیتریک
آلمان DIN 75201
"تعین عملکرد اتم سازی مواد مورد استفاده در تجهیزات داخلی خودرو"
روش درخشش، روش گرانشی
American SAE J1756
"روش آزمایش برای تعیین ویژگی های مه قطعات داخلی خودرو"
روش درخشش، روش گرانشی
ISO 6452
"گام، پلاستیک، چرم مصنوعی" تعیین ویژگی های مه قطعات داخلی خودرو
روش درخشش، روش گرانشی
QB/T 2728
"چرم - آزمایش فیزیکی و مکانیکی - تعیین خواص اتم سازی"
روش درخشش، روش گرانشی
نیسان NES M0161
روش آزمون برای مه زدن مواد داخلی
روش مه
Mitsubishi ES-X83231
"تغش مواد داخلی"
روش غبار، روش گرانشی